اصل اول، خيرخواهي است و مهم است نيت ما براي هدايت مخاطب به سوي نماز از روي خيرخواهي باشد نه قصد تخريب و ضايع كردن. وقتي نيت ما خير باشد قطعا ً گفتار ما نيز گوياي نيت قلبي ما خواهد بود.

اصل دوم، احترام به مخاطب و حفظ كرامت و شخصيت و انسانيت مخاطب است. ممكن است به كسي كه مي‌خواهيم تذكر بدهيم و او را به كار نيك و پسنديده‌اي مثل اقامه نماز و مسجد دعوت كنيم يا از كار زشت و ناپسندي باز داريم، چه بسا در بسياري موارد ديگر او از ما بيشتر بداند و بفهمد و فقط در اين مورد مرتكب خطا شده است.

اصل سوم، شناخت و آگاهي است، بدين معنا كه خود ما به عنوان دلسوز و ناصح امين، نسبت به موردي كه مي‌خواهيم به مخاطب تذكر دهيم، بايد از لحاظ شرعي و قانوني و عرفي اطلاعات كافي داشته باشيم.

 اصل چهارم، كنجكاوي بي‌مورد و افراطي در مورد مخاطب است كه ممنوع است، زيرا سد بزرگي براي برقراري ارتباط با او مي‌شود.

اصل پنجم، صبر است كه كليد كاميابي است. در مقابل ناملايمات و سختي‌هاي ‌احتمالي تبليغ احكام دين، بايد صبور بوده و استوار باقي بمانيم و عجله و شتابزده و احساساتي اقدام نكنيم.

اصل ششم، عدم اصرار به مخاطب، زيرا وظيفه ما در مقابل افرادي بي‌نماز و سهل‌انگار در نماز، فقط تذكر دادن دوستانه است. تذكر بدهيم و عبور كنيم و اصلا ً با مخاطب دهن به دهن نشويم، حال اگر در مقابل يك منكر چندين نفر به مخاطب تذكر دهند، فرد ناخود‌آگاه خود را ملزم به رعايت معروف و ترك منكر مي‌بيند.

اصل هفتم كه آخرين اصل از جذب مخاطب به نماز است، برخورد ساده اما هنرمندانه است به گونه‌اي كه در جذب مخاطب به نماز و امر به‌معروف و نهي از‌منكر بايد مانند هر اثر هنري، تلاش كرد تا محتوايي خوب در شكلي اثر‌گذار به مخاطب ارائه شود و نبايد براي يك موضوع هميشه از يك روش ثابت استفاده كرد، بلكه لازم است گاهي با نگاهي به مخاطب و شرايط حاكم بر زمان، ارتباط، روش مناسب و شايسته‌اي را انتخاب كنيم.

و اما گام ها ي اساسي جذب مخاطب

چهار گام از مراحل جذب مخاطب به نماز و با راه‌هاي كارآمدي تبليغ معارف نماز و فرهنگ مهدويت(عج) عبارتند از:

 گام اول روبه رو شدن؛ اعمال و رفتاري ملاك است كه نياز به جستجو، تحقيق نداشته باشد و شما آن عمل را مثل بي‌توجهي به نماز را در ملأ‌عام مشاهده كرديد و يا خود فرد رسما ً اعلام مي‌كند من از نماز خوشم نمي‌آيد، كه ما بايد از روش‌هاي تبليغ چهره‌به‌چهره و تكنيك‌هاي برقراري ارتباط با مخاطب استفاده كنيم

گام دوم؛ تشخيص اصل برخورد، چگونگي برخورد و توجه به آمادگي پذيرش مخاطب. مثلا ً وقتي به شدت گرسنه، تشنه، عصبي، خسته و بي‌حوصله هستيد، وارد عمل نشويد. اگر مخاطب در شرايطي خاص است كه تذكر دادن شما موجب هتك‌حرمت و يا ضايع شدن او مي‌شود، يا وقتي براي خود و همراهانتان احساس خطر جاني و مالي مي‌كنيد و احتمال درگيري مي‌دهيد يا وقتي مخاطب در تألم روحي شديدي مثل فوت يا بيماري عزيزانش هست يا مخاطب تعادل جسمي و روحي ندارد. مثلا ً قرص و مواد مخدر يا مشروبات الكلي مصرف كرده وارد عمل نشويد. بايد مطالعه كنيم كه براي اثرگذاري و جلوگيري از پيامدهاي منفي چه روش يا روش‌هايي را با توجه به موفقيت مكاني، شرايط سني، جنسيت و آداب و رسوم و.... انتخاب كرد. از جمله روش‌هاي برخورد :
1. مستقيم كلامي
2. مستقيم غير كلامي
3. غير مستقيم كلامي

4. غير مستقيم غير كلامي است.

گام سوم عبارت است از؛ اجرا كه قاطعانه اما مؤدبانه بگوئيد، تذكر به مخاطب در جمع و حضور ديگران نباشد. مگر آنكه مطمئن باشيد لازم است ديگران نيز از كار شما درس بگيرند، جملات و تذكرات با اعتماد به نفس و توكل به‌خدا و به دور از هرگونه تحقير و ضايع كردن مخاطب باشد. اگر از روش كلامي مستقيم استفاده مي‌كنيد جمله خود را با سلام و لطفا ً آغاز كنيد و تذكر شما در جذب مخاطب به اقامه نماز همراه با منت گذاشتي، مسخره كردن و بزرگ‌نمايي كردن نباشد، ضمن جلب اعتماد طرف مقابل و برخورد كوتاه از كلمات مثبت استفاده كنيد. معمولا ً افعال مثبت بيش از افعال منفي در مخاطب امكان پذيرش را فراهم مي‌‌كند.

گام چهارم؛ آمادگي در مقابل واكنش‌هاي احتمالي مخاطب است، وقتي شما كسي را مي‌خواهيد به دين و نماز دعوت كنيد چند حالت دارد 1.تذكر را مي‌پذيرد و به آن عمل مي‌كند كه از او تشكر صميمانه مي‌كنيد. حتي اگر به همه تذكرات شما هم عمل نكرد، 2.تذكر را ظاهرا ً مي‌پذيرد اما عمل نمي‌كند، 3.تذكر را نمي‌پذيرد و با پاسخ‌هاي سربالايي بي‌ربط يا بهانه‌گيري موضوع را به اصطلاح از سر خود باز مي‌كند كه بهتر است شخصي ديگري با روش متفاوتي او هم تذكر دهد، 4.تذكر را نمي‌پذيرد اما نسبتا ً با تندي يا تندي همراه با ناسزا و دشنام همراه مي‌كند. مقابله به مثل نكنيد و تلاش كنيد با حفظ آرامش و متانت از محيط دور شويد.

نماز جماعت

يکي از مراسم پرشگوه و با عظمت اسلامي، "نماز جماعت" است.

نماز جماعت تجلي وحدت مسلمانان و تشکل آنان در هر صبح و شام است. در روايات اسلامي براي شرکت در نماز جماعت، ثواب بسياري شمرده شده است، تا جايي که اگر تعداد نمازگزاران، بيش از ده نفر باشد، ثواب آن قابل شمارش نيست. در احکام اسلامي نيز به مسائل بسياري بر مي خوريم که حکايت از اهميت بسيار زياد نماز جماعت دارد و در اينجا به برخي از آنها اشاره مي کنيم:

1- شرکت در نماز جماعت براي همه کس مستحب است، به خصوص براي همسايه مسجد.

2- سزاوار نيست که انسان بدون عذر نماز جماعت را ترک کند.

3- شرکت نکردن در نماز جماعت، از روي بي اعتنايي جايز نيست.

4- مستحب است، انسان، صبر کند که نماز را به جماعت بخواند.

5- نماز جماعت، از نماز اول وقت، که به تنهايي خوانده مي شود برتر است، هرچند نماز جماعت اول وقت خوانده نشود.

6- نماز جماعتي که مختصر خوانده مي شود، از نماز طولاني که به جماعت نيست، بهتر است.

7- وقتي که جماعت برپا مي شود، کسي که نمازش را به تنهايي خوانده مستحب است دو باره به جماعت بخواند.

با توجه به مسائلي که بيان شد، به اهميت نماز جماعت پي مي بريم. پس بکوشيم تا از اجتماع هر روز مسلمانان جدا نمانيم و از ثواب بسيار زياد آن محروم نشويم.

احکام نماز جماعت

1- در نماز جماعت، يک نفر با تقوا که نماز را بطور صحيح مي خواند، به عنوان امام جماعت، پيشاپيش جمعيت ايستاده و قبل از ديگران نماز را شروع کرده و ديگران در نماز از او پيروي مي کنند.

2- کمترين افراد براي تشکيل نماز جماعت، دو نفر مي باشد که يک نفر "امام جماعت" و ديگري "مأموم" است.

3- در رکعت اول و دوم نماز، وقتي که امام جماعت حمد وسوره را مي خواند. بر ديگران لازم نيست، حمد و سوره را بخوانند بلکه به قرائت امام گوش فرا مي دهند ولي بقيه اعمال نماز را بايد انجام دهند.

4- مأموم نبايد پيش از امام، نماز را شروع کند و کارهاي نماز مانند رکوع وسجده را هم نبايد جلوتر از او انجام دهد.

5- مأموم نبايد جلوتر از امام جماعت باشد، بلکه کمي عقب تر مي ايستد.

6- فاصله بين امام و مأموم وصف ها نبايد زياد باشد.

7- اگر براي نماز جماعت، اذان و اقامه گفته باشند، بر مأموم، خواندن آنها مستحب نيست.

نماز جمعه

يکي از نمازهايي که بايد به جماعت خوانده شود و به تنهايي نمي توان خواند، نماز بسيار با عظمت جمعه است.

نماز جمعه زيباترين گردهمايي هفتگي مسلمانان و عالي ترين عبادت سياسي هر هفته خداپرستان است.

در اين نماز، امام جمعه نمازگزاران را به تقوا و پاکدامني توصيه مي کند و آنها را با مسائل سياسي و اقتصادي جهان اسلام آگاه مي سازد.

حضرت امام خميني (قدس سره) در باره اهميت اين اجتماع باشکوه، چنين نگاشته اند:

"نماز جمعه و دو خطبه آن، از مراسم بزرگ مسلمانان است؛ مانند مراسم حج. وافسوس که مسلمانان از وظايف مهم سياسي – اسلامي خود در اين مراسم غفلت کرده اند. اسلام با تمام امورش، دين سياست است و اين مطلب براي هر کس که آگاهي کمي از احکام حکومتي، سياسي، اجتماعي واقتصادي اسلام داشته باشد آشکار است و هرکس گمان کند که دين از سياست جداست فردناداني است که نه اسلام را شناخته و نه سياست را".

احکام نماز جمعه

1- نماز جمعه دو رکعت است (مانند نماز صبح) و دو قنوت مستحبي دارد؛ يکي در رکعت اول، قبل از رکوع و ديگري در رکعت دوم، پس از رکوع.

2- نماز جمعه، اول ظهر روز جمعه و به جاي نماز ظهر خوانده مي شود.

3- خواندن دو خطبه، توسط امام جمعه، قبل از نماز، واجب است.

4- وقتي که امام جمعه، خطبه هاي نماز جمعه را مي خواند، بر شرکت کنندگان واجب است، به خطبه ها گوش دهند، و سخن گفتن به هنگام ايراد خطبه ها مکروه است، بلکه اگر به سبب سخن گفتن، نتواند به خطبه ها گوش دهد، سکوت لازم است. همچنين هنگام ايراد خطبه ها، خواندن نماز مستحبي يا کتاب و روزنامه و انجام دادن کارهايي که مانع گوش دادن به خطبه ها است، خلاف است.

5- اگر کسي به خطبه اول يا هر دو خطبه نرسد، بازهم، شرکت در نماز جمعه فضيلت دارد و جايگزين نماز ظهر مي شود.

نماز مسافر

1- انسان بايد در سفر، نمازهاي چهار رکعتي را دو رکعت (شکسته) بخواند، به شرط آنکه مسافرتش از هشت فرسخ که حدود 45 کيلومتر است کمتر نباشد.

2- اگر مسافر از جايي که نمازش تمام است، مثل وطن حد اقل، چهار فرسخ مي رود و چهار فرسخ برمي گردد، نمازش در اين سفر هم شکسته است.

3- اگر انسان به جايي سفر کند و بخواهد در آن جا ده روز يا بيشتر بماند بايد نماز را تمام بخواند و چنانچه کمتر از ده روز مي ماند نمازش در آنجا شکسته است ولي در بين راه هنگام رفتن يابرگشتن از سفر، نماز را بايد شکسته بخواند.

4- در وطن بايد نماز را تمام بخواند، هر چند کمتر از ده روز در آنجا بماند مثلا از مسافرتي برگشته وچند روزي در وطن مي ماند و دو باره به مسافرت مي رود.

5- وطن، شهر يا روستايي است که انسان براي زندگي هميشگي خود اختيار کرده است، خواه در آنجا به دنيا آمده باشد و وطن پدر و مادرش باشد، يا خودش آنجا را براي زندگي اختيار کرده است.

6- اگر انسان به جايي سفر کند ونداند در آنجا ده روز مي ماند يا نه، اگر با همين حال سي روز در آنجا بماند، پس از سي روز بايد نماز را تمام بخواند.

نماز آيات

نماز آیات-وقتي خورشيد يا ماه بگيرد يا زلزله اي رخ دهد، بر خدا پرستان است که به خداي خود پناه آورده، دو رکعت "نماز آيات" بجا آورند. گزاردن چنين نمازي کنايه از اين است که اينگونه حوادث نشانه هايي از قدرت الهي و نظم و حساب دقيق عالم طبيعي است.

خواندن اين نماز، انسان را از خُرافات و خيال هاي بيهوده باز مي دارد و متوجه آفريدگار هستي مي نمايد و همچنين سبب فرونشستن ترس و دلهره وآرامش دل ها مي شود.

چگونگي نماز آيات

نماز آيات دو رکعت است و در هر رکعت پنج رکوع دارد و قبل از هر رکوع حمد و سوره خوانده مي شود و يا سوره اي را پنج قسمت کرده و قسمت اول را قبل از رکوع اول، بعد از حمد مي خوانيم وبه رکوع مي رويم، سپس از رکوع برخاسته و بدون خواندن حمد قسمت دوم آن سوره را مي خوانيم و به رکوع مي رويم، پس از رکوع قسمت سوم آن را مي خوانيم و باز به رکوع مي رويم سپس مي ايستيم و همچنين تا رکوع پنجم و سپس به سجده مي رويم و رکعت دوم را هم به همين ترتيب بجا مي آوريم.

اکنون به عنوان نمونه، نماز آيات را به شکل کوتاه آن با تقسيم سوره "اخلاص" بيان مي کنيم:

- با گفتن "الله اکبر" نماز را شروع مي کنيم.

- بعد از تکبير، سوره حمد را مي خوانيم و پس از حمد "بسم الله الرحمن الرحيم" را مي گوييم.

- سپس به رکوع مي رويم (در تمام رکوع ها بايد ذکر رکوع گفته شود).

- از رکوع سر بر مي داريم و بدون آنکه سوره حمد را بخوانيم، مي گوييم: "قل هو الله احد".

- بعد به رکوع دوم مي رويم.

- پس از رکوع دوم مي خوانيم: "الله الصمد".

- باز به رکوع مي رويم.

- پس از رکوع سوم مي خوانيم: "لم يلد ولم يولد".

- باز به رکوع رفته، پس از رکوع چهارم مي خوانيم:

"ولم يکن له کفواً احد".

- سپس رکوع پنجم را بجا آورده، سر از رکوع برداشته و به سجده مي رويم.

- پس از سجده دوم، يک رکعت ديگر، مانند رکعت اول بجا مي آوريم و با تشهد و سلام، نماز را تمام مي کنيم.

قنوت نماز آيات

در نماز آيات هم خواندن قنوت مستحب است و زمان آن، در رکعت دوم، بعد از تمام شدن سوره، قبل از رکوع پنجم، است.

نماز بر ميت

نماز بر میت-هرگاه مسلماني، از دنيا برود، پس از انجام غسل و کفن، بايد بر او نماز بخوانند، اين نماز ممکن است توسط يک نفر خوانده شود و يا افرادي آن را به جماعت بخوانند.

چگونگي نماز ميت

ميت را بايد روبروي نمازگزار طوري قرار دهند که وقتي براي نماز رو به قبله مي ايستد، سر ميت طرف راست نمازگزار باشد.

اين نماز رکوع و سجده وتشهد و سلام ندارد و تنها، پنج تکبير و چند ذکر و دعاست. بدين ترتيب که نمازگزار با نيت و گفتن "الله اکبر" نماز را شروع مي کند.

سپس مي گويد:

"اشهدُ ان لا اله الا اللهُ وان محمداً رسول الله"

بعد از آن، تکبير دوم را مي گويد و بعد مي خواند:

"اللهم صل علي محمد وال محمد"

وبعد از تکبير سوم بايد بگويد:

"اللهم اغفر للمؤمنين والمؤمنات"

وبعد از تکبير چهارم مي گويد:

"اللهم اغفر لهذا الميت"

وبعد تکبير پنجم را بگويد و با گفتن تکبير پنجم، نماز هم تمام مي شود.

نماز ميت اگر به همين مقدار خوانده شود، کافي است، گرچه بهتر است دعاها وذکرهاي مفصل آن خوانده شود.

نمازهاي مستحبي

چنانکه گذشت، نمازهاي مستحبي بسيار است و در اين نوشته نمي گنجد، ولي از آنجا که عاشقان مايلند در اوقات فراغت، به مستحبات بپردازند، برخي از آنها را مي آوريم: ناگفته نماند که به نماز مستحبي "نافله" نيز مي گويند.

نافله هاي روزانه

نافله نماز صبح: دو رکعت پيش از نماز صبح.

نافله نماز ظهر: هشت رکعت (چهار رکعت نماز دو رکعتي) پيش از نماز ظهر.

نافله نماز عصر: هشت رکعت، پيش از نماز عصر.

نافله نماز مغرب: چهار رکعت، بعد از نماز مغرب.

نافله نماز عشا: دو رکعت بعد از عشا (نشسته خوانده مي شود).

در بين اين نمازها، نافله نماز صبح و نافله نماز عشا ثواب بيشتري دارد و سفارش زيادتري نسبت به آنها شده است.

نماز شب

نماز شب يازده رکعت است که از نيمه شب تا اذان صبح خوانده  مي شود و ثواب بسيار دارد، طریقه خواندن نماز شب بدين ترتيب است:

هشت رکعت (چهار نماز دو رکعتي) به نيت نافله شب.

دو رکعت به نيت نماز شفع.

يک رکعت به نيت نماز وتر.

نماز غفيله

نماز غفیله،يکي ديگر از نمازهاي مستحبي، نماز غفيله است که بين نماز مغرب و عشا خوانده مي شود.

منبع

آموزش نماز-شروع نماز

تکبيرة الاحرام

"نماز" با گفتن "الله اکبر" آغاز مي شود، گفتن "الله اکبر" در آغاز نماز به معناي جدايي از غير خدا و پيوستن به اوست.اعلام بزرگي پروردگار و دوري جستن از تمام قدرتهاي دروغين است.

با اين تکبير به حريم نماز وارد مي شويم و برخي کارها بر ما حرام مي شود.هنگامي که نماز را شروع مي کنيم بايد متوجه باشيم که چه نمازی را مي خوانيم؛ مثلا نماز ظهر است يا عصر و آن را تنها براي اطاعت فرمان خداوند بجا آوريم که اين همان "نيت" است و از اجزای اصلي نماز به شمار مي آيد. (منبع)

اگر در نماز موبایل زنگ بزند ، آن را  قطع کنیم و یا اینکه ببینیم چه کسی بوده   است  یا اینکه پیامک رسیده را بخواهیم چه حکمی دارد ؟
پاسخ – این سوال دو بخش دارد . شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که در حال خواندن نماز هستید ، تلفن همراه شما زنگ بزند . با یک دست آن را قطع می کنید و نماز را ادامه می دهید . در این حد اشکالی ندارد . اما در بخش دوم که گفته شده شخص در میان نماز پیامک بخواند ، ممکن است که اگر مبالات نماز به هم نخورد و طول نکشد نماز باطل نباشد. اما سوال من این است که آیا در نماز جای این کارها است ؟ لااقل این کار کراهت دارد . چونکه ما در نماز داریم که اگر شخص برای شنیدن سخن دیگری ساکت شود که حرف او را گوش دهد ، در صورتیکه مبالات نماز به هم نخورد باطل نیست اما کراهت دارد . اگر هم مبالات به هم بخورد نماز باطل است . اگر شما در نظر خود بخواهید به دیدار یک شخصیت بزرگ و محترمی بروید آیا با تلفن همراه روشن می روید ؟ معمولاً آن را خاموش می کنید و مراقب هستید که سر و صدایی نباشد . انسان در حال سخن گفتن با خالق هستی است که هرچقدر شما او را بزرگ فرض کنید ، خداوند بزرگتر از آن است . هرچه قدر مقام را بالا فرض کنید در مقابل مقام بالای الهی هیچ است . لذا انسان قبل از نماز باید توجه به این امور داشته باشد . اگر سر و صدای تلویزیون است فرد در جایی نماز بخواند که سرو صدا نباشد . اگر افرادی با یکدیگر صحبت می کنند برای نماز به جایی برود که سروصدای آنها مزاحم نباشد . گوشی تلفن را کناری بگذارد و بعد ازنماز آن را ببیند . اما اگر مبالات نماز به هم نخورد و در نماز حرفی زده نشود ، نماز باطل نیست . ولی ما یک نماز صحیح داریم و یک نماز مقبول . بعضی از نمازها صحیح هستند اما نمره نمی گیرند و قبول نمی شوند .

منبع

اگربرای پیداکردن قبله وسیله ای نداشتیدیابااین که کوشش کردیدبه هیچ طرفی گمان پیدانکردیدچنانچه وقت وسعت داشت بایدچهارنمازبه چهارطرف بخوانید

بهجت ،سیستانی ومکارم :هرگاه راهی برای پیداکردن قبله وجودنداشته باشدنمازخواندن به یک طرف کافی است واحتیاط مستحب آن است که چنانچه وقت نمازوسعت داردجهارنمازبه چهارطرف بخوانید

|لزوم دانستن قبله|

نمازگزاردرحال نمازبایدعلم داشته باشدکه روبه قبله نماز می خواندویادونفرعادل ،جهت قبله رابه اوبگویند،درغیراینصورت ،پس ازکوشش جهت قبله ،به هرطرف که گمان قوی ترپیدا کرده،نمازبخواندکافی است

بهجت :کسی که گمان به قبله دارداگربتواندگمان قوی تری پیداکندمی تواندبنابراظهربه گمان قبلی خودعمل نماید،ولی اگرمشکل نباشداحتیاط مستحب درتحصیل عمل یاگمان قوی تری است